تاکسی متر دقیق

حاج امین در خونه رو کامل باز کرد. تاکسیشُ از پارکینگ بیرون آورد. به خیابون

 اصلی رفت. با حرکت آروم و نگاه به کناره خیابون، مسافرا رو سوار می کرد.

مسافر اول پیاده شد و گفت: آقا! چقدر باید بدم؟

حاج امین به بالای شیشه جلو یه نگاهی کرد و زیر لبش چیزی گفت؛ بعد رو کرد

به مسافر و گفت: 100 تومن.

پولشُ گرفتُ حرکت کرد. یکم بعد مسافر دوم گفت: آقا اینجا پیاده میشم. چِقَد

میشه؟

دوباره حاج امین به بالای شیشه جلو یه نگاهی کرد و زیر لبش چیزی گفت؛ بعد

رو کرد به مسافر و گفت: 125 تومن!!!

مسافر از قیمتای مُنصِفانَش تعجب کرد.

آروم به شیشه جلو نِگا کرد. رو کاغذ ساده ای با خط قشنگ نوشته بود:

امان ز لحظه ی غفلت که شاهدم باشی؛ یابن الحسن

مُفت از دست ندهید...!

ارزش یک سال را دانش آموزی که مردود شده می داند.

ارزش یک ماه را مادری که فرزندی نارس به دنیا آورده می داند.

ارزش یک هفته را سردبیر یک هفته نامه می داند.

ارزش یک دقیقه را شخصی که از قطار جا مانده می داند.

ارزش یک ثانیه را آنکه از تصادفی مرگبار جان سالم به در برده می داند.

 

هر لحظه گنج  بزرگی است،

گنجتان را مُفت از دست ندهید

بدانید زمان به خاطر هیچکس منتظر نمی ماند.

دیروز به تاریخ پیوست،

فردا معماست،

و امروز هدیه است.......

نظر فراموش نشه