چَشم مرا مسیر قدم هایِ ماه کن

شرمنده ی نگاه تو هستم نگاه کن

یک بار هم نگاه به اعماق چاه کن

ما غرق در گناه  شدیم و نیامدی

آقا بیا دوباره مرا بی گناه کن

آقا مرا کنار خودت جای می دهی؟

لطفی بزرگ در حق این رو سیاه کن

یک روز، نه؛ ثانیه ای؛ لحظه ای فقط

چَشم مرا مسیر قدم هایِ ماه کن

آقا زمین شلوغ شده گُم شدم بیا

فکری به حال گمشده ی بی پناه کن

آقا فدای چَشم تو چَشمان خیس من

شرمنده ی نگاه تو هستم نگاه کن...